Je draagt het niet alleen
Tijdens de dag van nationaal gebed vandaag, woensdag 18 maart, raakte de zang van Matthijn Buwalda mij tot op het bot.
Je draagt het niet alleen, zong hij.
Velen, misschien u wel en jij, dragen dat diepe gevoel het wel alleen te dragen. In deze tijd van de coronacrisis maar wellicht ook daarvoor. Dat diepe gevoel, ik sta er alleen voor. Als jongere die zich door niemand begrepen voelt, als oudere die na jaren huwelijk, haar/zijn geliefde verloor en alle dagen alleen aan tafel zit in een stil huis. Als veertiger te midden van een druk gezin, altijd maar zorgen en haasten en nauwelijks tijd voor zichzelf.
We leven in grote onzekerheid. Het coronavirus heeft ons leven op zijn kop gezet. We kunnen niet meer bij elkaar komen om de eredienst te vieren, het gezondheidscentrum is alleen toegankelijk op afspraak, de huisartsenpraktijk is alleen voor urgente medische vragen bereikbaar, veel producten in de supermarkt zijn niet meer voorradig. Scholen, de horeca, musea, buurthuizen, sportclubs, alles is gesloten. We kunnen zelfs niet zomaar meer even bij elkaar op bezoek.
Hoe zal het verder gaan? We zijn op weg naar Pasen. Kunnen de kinderen straks met hun Palmpasenstokken de kerk inlopen? Ik ben bang van niet.
Juist onder zorgelijke omstandigheden (tijdens de periode van de Babylonische ballingschap en tijdens die tocht van 40 jaar door de woestijn zonder plek van eredienst) herinnert Gods volk zich de oude geloofsverhalen. Ze vertellen deze aan elkaar om niet te vergeten en de hoop niet op te geven. Ze schrijven ze op. Zoals de verhalen over het oerbegin (Genesis 1 en 2). Toen alles woest en doods was, zweefde Gods Geest over het water. God zei: “Licht!”. En er was licht. Met deze diepe woorden van waarheid heeft het ontheemde volk het uitgehouden. Net zo lang tot ze vanuit Babylon konden terugkeren naar Jeruzalem. Maar ook daarna bleven ze de woorden lezen en doorvertellen. Ze waren én zijn de grond waarop ze staan.
Ik hoop dat dat voor ons ook geldt. Zelfs als we zondagochtend 12 april niet bij elkaar kunnen komen in de kerk om Pasen te vieren. Laten we aan onszelf en aan elkaar blijven vertellen dat Gods licht overwint, dat we nooit alleen zijn, dat Hij voor ons uitgaat, ons zal bijstaan en geen moment van onze zijde zal wijken. (Deut.31: 8)
Matthijn zong verder:
Voor wie zoekt maar nergens vindt
voor wie vecht maar zo vaak niet wint
net als ik
Voor wie gaat maar niet bereikt
voor wie liefde geeft maar niet krijgt
weet dit
je draagt het niet alleen
Voor wie gokt en steeds verliest
wie probeert maar vaak verkeerd kiest
net als ik
Voor wie lacht maar niet geniet
voor wie wel gelooft maar niet ziet
weet dit
je draagt het niet alleen
Raakt de rug je muur
sluit de nacht je in
kun je nergens heen
dan er tegen in
je draagt het niet alleen)
Zelfs als de hemel zwijgt
als je geloof bezwijkt
als je me niet begrijpt
Ik zal er altijd zijn
je draagt het niet alleen
Zie/luister begin stream van 15.00 uur, nationaal gebed:
ds Carla Melgers