Afgelopen 7 mei was de informatieavond “Euthanasie (en voltooid leven); hoe hier geloofsmatig mee om te gaan?” die werd geleid door ds. Mark Janssens. Ds. Janssens is predikant en werkt als geestelijk verzorger in revalidatiecentrum Ronssehof in Gouda. Hij begon de avond met een inleiding en citeerde uit een aantal Bijbelteksten: Psalm 139 met name vers 1, 2, 3 en vers 8, Lucas 2, Psalm 63 en Prediker 3.

In deze teksten en eigenlijk nergens in de Bijbel wordt onweerlegbaar vermeld dat euthanasie niet te verenigen zou zijn met het geloof.

Hoe hier dan mee om te gaan? We delen een aantal voorbeelden en uitspraken van ds. Janssens die voor ons zinvol en inzichtelijk waren:

  • God is heilig maar het leven niet. Er staat nergens in de Bijbel dat het leven heilig is.
  • Paulus zegt onder andere: “Of we nu leven of sterven, we zijn altijd van de Heer“ en ook: “Laat ieder voor eigen besef volledig overtuigd zijn.”
  • We worden allemaal ouder dan vroeger en hebben in tegenwoordig meer keuzes voor behandelingen. Er is soms zelfs sprake van bepaalde automatismen: je hebt kanker, dus krijg je een chemokuur. De vraag is of een mens altijd tot het uiterste moet gaan om genezing of levensverlenging na te streven. Palliatieve sedatie en euthanasie zijn ook keuzes. Je hebt van God uit niet de plicht om zo lang mogelijk te leven. Je mag zeggen dat het genoeg is. Hoe je dit vervolgens invult, is een heel persoonlijk afweging.
  • Als iemand euthanasie voor zichzelf aan de orde stelt, heeft die persoon al een traject van innerlijke strijd doorgemaakt. Het is daarom belangrijk om voorzichtig te zijn met (voor)oordelen en het aangaan van discussies; die zijn niet helpend. Helpend is wel om respectvol, liefdevol en begripvol te zijn en zonder (verborgen) oordeel te vragen naar het waarom.
  • Veel euthanasiewensen komen voort uit een gevoel van eenzaamheid en zinloosheid. Wellicht is dit niet altijd een terecht gevoel. Door vragen te stellen, aandacht te geven en te zoeken naar verbinding, komt het soms voor dat mensen tot een ander inzicht komen en het leven weer omarmen. Bedenk dat het niet aan de naasten is om een leven zinvol of zinloos te vinden.

Na een korte pauze was er ruimte voor vragen of nadere gedachtewisseling naar aanleiding van een aantal vooraf voorbereide vragen. We waren met een groep van 24 personen dus er kwam veel los: vooral herkenning en verdere verdieping.

We kijken terug op een zinvolle avond en spraken met elkaar af hier nog eens een vervolg aan te geven.

Ottolien de Vlaam, Karin Jansen